Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018

Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ...ΛΑΜΙΑΣ
("απλες ασκήσεις...πολιτιστικης δεοντολογίας...για υποψήφιους..ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ...")
[Από τα παζαρια….στην Στιγκουδη και από τα πανηγηρια …στον Νταλαρα]

Η πόλη διέρχεται ένα σοβαρό κίνδυνο απομόνωσης, εγκατάλειψης, περιθωριοποίησης. Δεν γίνεται αυτό μόνον απ’ την “πολιτιστική παράκαμψη” του Νομού, ούτε από τον κλειστό αυτοκινητόδρομο, αλλά αποτελεί γενικότερη ελληνική – ευρωπαϊκή πολιτική ότι όποιος δεν εργάζεται, δεν οργανώνεται, δεν προγραμματίζει και δεν συνεργάζεται σε δράσεις διαπολιτισμικού χαρακτήρα απορρίπτεται. Είναι επομένως απαραίτητη η σύντομη πολιτιστική οργάνωσή μας, οι επιλογές πολιτιστικών δράσεων, έστω και μικρών με συνεργασίες σε κεντρικό ελληνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό μεσαίων πόλεων.
Και αυτά όλα βεβαίως παρατίθενται κάτω από την παγκόσμια πολιπολιτισμική πυραμίδα, κάτω από ένα παγκόσμιο μοντέλο – αγοράς μιας κοινωνίας ανοιχτής, ανεκτικής και συνεργαζόμενης.
Όλα τα πολιτιστικά οικοδομήματα είχαν και ίσως λανθασμένα διατηρούσαν έναν σκληρό, κλειστό, λαϊκό, τοπικό χαρακτήρα. Σήμερα, το μοντέλο άλλαξε, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, αλλά και η διαφωνία μας δεν θα έχει καμμιά ουσία.


Μια χώρα με τέτοιου μεγέθους ιστορική παγκόσμια πολιτιστική αξία δεν είναι πρέπον και δυνατόν να κλειστεί, δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να μείνει προσκολλημένη στην ιστορική δύναμη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, θα πρέπει να γίνει ουσιαστική, συμμετοχική και να διεκδικήσει ρόλο σύγχρονο στα πολιτιστικά παγκόσμια δρώμενα.
Η «εσωτερική οικουμενικότητα» ήταν μια αξία των Ελλήνων, ταξιδεύανε, διαδίδανε γνώση, διαμόρφωναν αξίες, δημιούργησαν την αρχαία κλασσική γραμματεία και την διέθεσαν στον κόσμο. Ποτέ δεν περιχαρακώθηκαν οι Έλληνες, ήταν φιλόξενοι, καλλιεργημένοι, ανοίητοι σε κάθε πολιτιστική πρόκληση.
Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια ούτε σαν χώρα, ούτε σαν πόλις μπορούμε να κοφένουμε σ’ αυτό τον παγκόσμιο πολιπολιτισμικό πανηγύρι. Η πόλις πρέπει να επιβιώσει πολιτιστικά τόσο στον Ελλαδικό όσο και στον Ευρωπαϊκό – Βαλκανικό χώρο.
Τέλος, εδώ πλέον μπαίνει έτσι και το θέμα «επί τάπητος» της συνεργασίας και προσφοράς όχι μόνον των φορέων και πολιτών, αλλά και όλων διακομματικά των πολιτικών παραγόντων (Βουλευτές – κόμματα – χορηγοί – πολιτικοί παράγοντες κ.α.).
Έτσι και μόνον έτσι θα πάψουν κάποιοι να δημαγωγούν «πολιτικά δια του πολιτισμού» χωρίς να αναλαμβάνουν συγκεκριμένες ευθύνες, που τους αναλογούν χρόνια τώρα, έτσι κάποιοι θα αναλογισθούν τις πολυέξοδες πολιτιστικές επιλογές τους, έτσι μόνο θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε το πολιτιστικό μέλλον των παιδιών μας και αυτό γιατί δεν αρμόζει σε μια τόσο ιστορική πόλη όπως η Λαμία να είναι ουραγός μιας πολιτιστικής διαδικασίας, ούτε δέκτης των πιο ξεπεσμένων αθηναϊκών πολιτιστικών αποβλήτων, ούτε γραφική πόλη (με ψυτοπολεία, κουραμπιέδες και κοκορέτσια). Ο μεγάλος της ρόλος της πόλης μπορεί και πρέπει να ξεκινά από την ιστορία της (Αμφικτιονίες – Μυθολογία – Αρχαία – Σύγχρονη Ιστορία – Ιστορικό Τρίγωνο) τις παραδόσεις της και να καταλήγουν στη σύγχρονη Ευρώπη, με ρόλο πολιτιστικό και στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα.

Είχε και έχει ανθρώπους η Λαμία και η Φθιώτιδα να εργαστούν, να προσφέρουν, να συμμετέχουν και να δημιουργήσουν πολιτισμό, αλλά ποτέ δεν είχε πρόγραμμα, οργάνωση, δομές υποδοχής πολιτισμού και όραμα για το μέλλον, έξω από τα στενά γεωγραφικά της πλαίσια. Τουλάχιστον οι πολιτικοί Άρχοντες πρέπει να αποδείξουν ότι και υπομονή έχουν, ούτε επιπόλαια και επιφανειακά έργα δεν πρόκειται να διακυβεύσουν και πάνω απ’ όλα ότι έχουν πολιτική βούληση και πολιτιστικό όραμα, παρ’ όλες τις σκιαμαχίες που διαδραματίζονται στα πέριξ.
Είναι πολύ αθώο ορισμένοι να εξωραΐζουν την πολιτιστική κατάσταση σε μια πόλη που υποφέρει και απέχει πολύ πολιτιστικά από τον μέσο όρο των Ελληνικών μεσαίων πόλεων. Είναι λοιπόν φανερό ότι έρχεται κρίση αν δεν ενεργοποιηθούν οι Τοπικοί Άρχοντες θα βρεθούμε χωρίς χώρους υποδοχής πολιτισμού, χωρίς προϋποθέσεις, άοπλοι σε ένα αγώνα οικονομικής πολιτιστικής ανάπτυξης. Άλλωστε για να είμαστε ειλικρινείς, ο πολιτισμός δεν πουλάει σε μια τόσο καθυστερημένη πόλη και Νομό, ούτε ψήφους κομίζει, αλλά και δεν εξυπηρετεί πολιτικά.
Τουλάχιστον αυτά νομίζουν μερικοί και όταν αναφέρονται στον πολιτισμό, εννοούν τα ψυτοπολεία με τα τραπεζάκια έξω, τους παραδοσιακούς χώρους και την καρναβαλική μας διαστροφή που κάνουν πολιτιστική σημαία. Και όμως μπορεί ο πολιτισμός να φέρει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, τουρισμό και πόρους οικονομικούς. Εγώ πάντα θα επιμένω.
Δ. ΚΟΛΤΣΙΔΑΣ
Εκαστικός – Καθηγητής Αισθητικής Αγωγής
Προεδρος.."ΛΑΜΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" Μ.Κ.Ε
Σύμβουλος Πολιτιστικών Σχέσεων

Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΓΟΡΕΣ -ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Δ ΚΟΛΤΣΙΔΑ



ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΓΟΡΕΣ -ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ
ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Δ ΚΟΛΤΣΙΔΑ

alt


Ελεύθερη Αγορά - Παγκόσμια Αγορά: εντελώς ελεύθερη ,έως ασύδοτη, χωρίς ιδεολογικές, αξιακές καταβολές και ηθικούς ενδοιασμούς, ανθρώπινους ή κοινωνικούς. Η Ελεύθερη Αγορά δεν είναι μια φυσιολογική οικονομική και εμπορική εξέλιξη, δεν είναι μια αυτορυθμιζόμενη, εύρυθμη αγορά, χωρίς παρεμβάσεις και εξελισσόμενη υπέρ των κοινωνιών και ανθρώπων. Επιδιώκει την κοινωνική κατάτμηση, τη διάβρωση των θεσμών, τη διάλυση και τη διαφθορά, ΤΟ ΧΡΗΜΑ.
Κύρια επιδίωξη είναι η διάλυση της οικογένειας, είτε μέσω των εργασιακών ευκαιριών (ανέλιξη), είτε των προβλημάτων (ανεργία), και η δημιουργία και ενεργοποίηση ενός τεράστιου μηχανισμού καταστολής.
Στην Ελεύθερη Αγορά δεν επικρατούν οι ιδεολογίες και οι δημοκρατικές διαδικασίες. Η Ελεύθερη Αγορά χρειάζεται αυταρχικές εξουσίες, καταστολή ,αστυνόμευση και φυλακίσεις ,για να μη διασαλεύεται η έννομη αστική τάξη και το παγκόσμιο σύστημα διακίνησης χρήματος, ανθρώπων και ιδεών, υποτίθεται. Οι παλαιές σοσιαλιστικές έως και φιλελεύθερες ιδεολογίες είναι ουτοπίες, δεν αποτελούν ούτε ελάχιστο τμήμα της Ελεύθερης Αγοράς και της νέας Παγκοσμιοποίησης. Το αντίθετο. Χρησιμοποιούνται κόμματα, ιδεολογίες και θεσμοί στην επίτευξη του στόχου που είναι η υπεράντληση των φυσικών πόρων, η υπερκατανάλωση, η υπερεργασία, η υπερβολή της αστικής επικρατούσας νομιμότητας. Η Ελεύθερη Αγορά δημιουργεί μια νέα νομιμότητα και μια νέα ηθική, πέρα από την εργασία και τον άνθρωπο. Είναι η δημοκρατία των τραπεζών και του χρήματος. Το χρώμα του χρήματος είναι το ζητούμενο, η υπεραναζήτηση του χρήματος είναι η επιδίωξη και η κινητικότητα των κεφαλαίων,o σκοπός και οι οικονομικές κατακτήσεις ο στόχος.
Είμαστε απροστάτευτοι ηθικά και νομικά ,ολοι,εργαζομενοι, άνεργοι , μετανάστες , φοιτητές και έρμαια του κάθε εργολάβου , εργαζόμενοι με μισθούς πείνας , και απεριόριστο ωράριο, ενοικιαζόμενοι σε ειδικές οικονομικές ζώνες ΕΟΖ , ανασφάλιστοι με υποχρεωτικές υπερωρίες από καθάρισμα τουαλέτας μέχριsex.                                             
 Είμαστε επί πλέον υποχείρια της ΤV και μιας ομάδας πολιτικών που απεργάζονται και το ξεπούλημα όχι μόνων των υπηκόων αλλά  και της ιστορίας , της χώρας και του έθνους.
Επιστρέψαμε στο Μεσαίωνα , θα μας ξυλοφορτώνουν και θα μας ΄΄πηδάνε''τα αφεντικά , οι προστάτες , οι σύγχρονοι προεστοί και κοτζαμπάσηδες οι πολιτικοί, και οι επίτροποι των δανειστών.